نویسنده: جواد سروری
این روزها با وجود اینکه رئیس جمهور کرزی لااقل با صحبت‌هایش به دنبال منافع افغانستان بوده و به این میاندیشد که مبادا امریکا به مثابه سرپرست افغانستان درآید، اما عده‌ای از سیاستمداران و بعضی از اصحاب رسانه، بدون توجه به مصلحت کشور به مخالفت با آقای کرزی میپردازند.
سیاستمدارانی که خود را اپوزیسیون دولت مینامند، فکر میکنند که با هر سخن رئیس دولت باید مخالفت نشان داد، در حالی که عقل حُکم میکند، تا در همۀ عملکردها و اظهارنظرات، باید مسائل دینی، منفعت مردم و مصلحت کشور در نظر گرفته شود. این گونه نباشد که اگر رئیس جمهور حرفی را با در نظر داشت این سه مورد به زبان آورد با آن مخالفت بورزیم.
اما باید اظهار کرد که متأسفانه هستند عده‌ای اندکی از مطبوعات و سیاستمدارانی که منافعشان در گرو ادامۀ حضور نیروهای خارجی در افغانستان گره خورده است، اینان راضی اند تا به هر قیمتی، توجه کنید به هر قیمتی حتی به قیمت از دست رفتن عزت این مردم، خارجیان در افغانستان حضور داشته باشند. اینان جیره خواران غربی هستند که البته نان را به نرخ روز میخورند، بدین معنا که اگر امروزه دفاع از منافع غرب برای آنها سود آور است، چنانچه ورق برگردد و روزی آنها جای دیگری حواله شود، تبدیل به یک عنصر ضد غربی شده و سینه چاک از ارزشهای اسلامی و ملی کشورمان صحبت خواهند نمود! متأسفانه در کشور ما این عده بدون توجه به شریعت اسلامی و آیات قرآنی تنها از اربابانشان پیروی میکنند و هر کسی دیگری هم که مخالف نظر آنها باشد را پیرو همسایگان میشمارند. و متأسفانه از آنجایی که این عده راه را به دلیل منفعت دنیوی به خطا رفته اند، و با مشکل استدلال و دلیل و منطق مواجه اند، به هزیان گویی روی آورده و دست به تهمت و افتراء نسبت به نشریه‌های آزاد و آزاد اندیش میزنند. هر چند خداوند طبق وعده اش، روز رستاخیز حکم خواهد کرد که چه کسی بدون توجه به زرق و برق دنیوی پیرو حق است و چه کسی به خاطر منافع دنیایی کار میکند.
اما ما باید خدمت این عده از فریب خوردگان دنیای زرق و برق خاطر نشان کنیم، این اشخاص و نشریاتی که با پیمان امنیتی با امریکا و به خصوص با اعطای مصئونیت قضائی به نیروهای امریکایی مخالفت میورزند، اینان به دین شان و قرآن شان اعتقاد دارند و به اوامر آن پایبند اند. مگر نخوانده اید که قرآن کریم میفرماید: (﴿الذین یتربصون بكم فان كان لكم فتح من ا... قالوا الم نكن معكم و ان كان للكافرین نصیب قالوا الم نستحوذ علیكم و نمنعكم من المؤمنین فا... یحكم بینكم یوم القیامة و لن یجعل ا... للكافرین علی المؤمنین سبیلاً؛﴾. (نساء(4)، آیه 141). همان كسان كه (از سر بدخواهی) چشم به شما دارند، پس اگر شما را پیروزی و گشایشی از جانب خدا باشد گویند: مگر ما با شما نبودیم، و اگر كافران را بهره‌ای باشد (به آنها) گویند: آیا بر شما آگاهی نیافتیم و شما را از (گزند) مؤمنان باز نداشتیم. پس خداوند روز رستاخیز میان شما داوری خواهد كرد و خدا هرگز برای كافران راهی (برای تسلط) بر مؤمنان ننهاده است.)
مستفاد از آیه این است كه اراده تكوینی و تشریعی الهی بر این تحقق گرفته است كه راه نفوذ و سلطه كافران بر مسلمانان، در هر شكل و مصداقی اعم از خارجی و تكوینی و یامعنوی و فرهنگی و اعتباری، مسدود شود. و از طرف دیگر واضحاً بیان شده است که مگر خداوند با شما نبود که به سراغ کافران رفتید؟ بدین معنا که اگر خدا را میخواهیم، برای روزی خواستن نباید پیش غیر مسلمانان تضرع کرد و هر شرط و شروط آنان را پذیرفت.
لذا با دانستن این که از نظر دینی اعطای امتیازاتی مانند مصئونیت قضایی به غیر مسلمانان، مشکل شرعی دارد چگونه است که سخن دین را نادیده گرفته و به خاطر اینکه غربیان و غربزدگان ناراحت نشوند حقیقت را بازگو نکنیم؟
لذا مشورۀ ما به آن عده از دوستانی که فریب زرق و برق دو روز دنیای فانی را خورده اند، این است که به قرآن رجوع کنند تا به واقعیت پی ببرند و راه ذلت را انتخاب نکنند. چرا که قرآن شریف میفرماید: (یا ایها الذین آمنوا لاتتخذوا الکافرین اولیاء من دون المؤمنین اتریدون ان تجعلوا... علیکم سلطاناً مبینا)
ای کسانی که ایمان آورده اید، کافران را به جای مؤمنان سرپرست مگیرید. آیا میخواهید برای خدا به زیان خودتان حجتی آشکار بسازید.
این آیه و همانند آن سرپرستی کافران و یا دوستی آنان را که منشأ سلطه و حاکمیت اعتباری و واقعی باشد، به شدت نهی کرده است. خداوند در آیه بعدی جزای چنین کاری را (درک اسفل) از دوزخ دانسته است. پر واضح است تحریم برقراری ارتباط با کافران در قلمرو دوستی و یا سرپرستی به دلالت التزامی به صراحت میرساند که پذیرش هرگونه سلطه بیگانگان و نیز زمینه سازی برای حاکمیت و سلطه آنان حرام و موجب کیفر آتش دوزخ است.
سرمقاله شماره 168 روزنامه انصار
1392/9/5تاریخ:
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/1282
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
